ماده P ، نوروپپتیدهای حسی منتشر شده توسط انتهای عصب محیطی حسی ، به منظور تغییر ترشح سایر سیتوکین های پیش التهابی مانند IL-1β ، IL-6 و TNF-α از مونوسیت ها شناخته شده است (نیکولای و همکاران ، 1990 ؛ نورول و همکاران . ، 1995 ؛ الهاشیمی و همکاران ، 2001). CGRP ، یکی دیگر از نوروپپتیدهای حسی مهم ، همچنین شناخته شده است که باعث آزاد شدن IL-6 ، IL-8 و TNF-α از رده های سلولی مختلف می شود (Norevall et al.، 1995). یاماگوچی و همکاران. (2004) افزایش قابل توجهی در انتشار سه سیتوکین اصلی (IL-6 ، IL-8 و TNF-α) توسط سلولهای پالپ دندان انسان پس از 12 ساعت استفاده از نیروی مکانیکی مشاهده کرد. آنها نتیجه گرفتند که نوروپپتیدهای اصلی ، و همچنین سیتوکین های پیش التهابی ، ممکن است در حین حرکت دندان ارتودنسی در التهاب پالپ نقش داشته باشند. دگوچی و همکاران. (2003) حضور الیاف عصبی ایمنی-فعالانه گالانین (GAL) در PDL را در حین حرکت دندان آزمایشگاهی نشان داد. الیاف GAL پیشنهاد شده است به عنوان یک تعدیل کننده ضد دردی درون زا تحریک پذیری نخاع عمل کند. آنها برای بیان اثر ضد درد در نخاع ، افزایش بیان الیاف immunoreactive GAL را نشان داده اند تا تنظیم مجدد GAL (به عنوان بخشی از دفاع طبیعی بدن برای کاهش درد) انجام شود.
همبستگی بین فعال سازی سلول های مغزی و احساس بالینی درد و ناراحتی هنگام حرکت دندان ارتودنسی مورد توجه است. بیان و توزیع سلولهای عصبی c-Fos یا مانند آنها در مجتمع هسته ای حسی سه قلو ، هسته parabranchial و هسته paraventricular از هیپوتالاموس و تالاموس ، به اثبات رسیده است (Kato et al.، 1996؛ Yamashiro et al.، 1998، 2001؛ Aihara et al.، 1999؛ Fujiyoshi et al.، 2000؛ Hiroshima et al.، 2001). از این مطالعات مشخص است که هسته سه قلو caudalis هسته های رله مهم را برای پردازش اطلاعات حسی orofacial تشکیل می دهد و افزایش بیان C-Fos را می توان بعد از استفاده از نیروی ارتودنسی در این هسته یافت. برای ارزیابی بیشتر ، مشاهده شد که نورون های برچسب زده شده برای c-Fos عمدتا در لایه های سطحی (لامینای I و II) در لبه های پشتی و شکمی ، عمدتاً در نزدیکی راس و همچنین در ناحیه انتقالی به داخل قطبی قرار دارند. این لایه سطحی شناخته شده است که حاوی سلولهای عصبی خاص برای ایجاد درد است (Bester et al.، 1997؛ Jasmin et al.، 1997). این با یافته های کاهش بیان این نورونها در بیمارانی که مورفین پیش از درمان به کار گرفته شده بود تأیید شد (Aihara و همکاران ، 1999). علاوه بر این ، استفاده از نالوکسون ، یک آنتاگونیست مورفین ، این تأثیر را مع کرد (هیروشیما و همکاران ، 2001).
به غیر از caudalis trigeminal نخاعی ، الگوهای بیان c-Fos در هسته رافه پشتی ، که تا آنجا که مدولاسیون درد مربوط به آن مهم است ، یافت شده است. این هسته رافه پشتی ، همراه با PAG و LC ، شناخته شده است که نقش مهمی در مدارهای مرکزی مرکزی دارند (مگدالنا و همکاران ، 2004). گزارش شده است که برخی از این فیبرها دارای سروتونین به عنوان واسطه هستند و این با این نتیجه که حرکت آزمایشگاهی دندان باعث فعال شدن مسیر سروتونرژیک bulbospinal می شود ، ارتباط دارد (یاماشیرو و همکاران ، 2001). این زمینه که به سرعت در حال پیشرفت در تحقیقات درد است ، با استفاده از حرکت دندان ارتودنسی به عنوان یک مدل ، بینشی در مورد مکانیسم های پیچیده درگیری عصبی ارائه می دهد. با این حال ، تعدادی از پیوندهای از دست رفته در مسیر درد وجود دارد که به عنوان بخشی از روشهای مکانیکی در طول مکانیوتراپی ارتودنسی ایجاد می شود.
بین سن ، جنس ، وضعیت روانی و پیش زمینه فرهنگی در درک درد به دنبال قرار دادن یک دستگاه ارتودنسی رابطه غیر خطی وجود دارد. رابطه بین بهزیستی روانشناختی بیماران و درک درد ارتودنسی فراتر از شک است. از ادبیات منتشر شده مشخص است که ن نسبت به مردان ابراز درد می کنند و نوجوانان میزان درد بیشتری نسبت به نوجوانان و بزرگسالان نشان می دهند.
کاملاً مشهور است که "حساسیت فیزیولوژیکی و روانی" فرد می تواند به یک عامل مهم در شدت ناراحتی بافت ناشی از اثرات جسمی وسایل تبدیل شود. گزارش شده است که دردی که بیماران تجربه کرده اند به نظر نمی رسد که به شدت با نیروی اعمال شده ارتباط مستقیمی داشته باشد ، اما به شدت به بهزیستی روانشناختی فرد وابسته است (Dubner، 1968؛ Brown and Moerenhout، 1991؛ Sergl et al. ، 1998 ؛ برگیوس و همکاران ، 2000). عواملی مانند شدت درک شده از اذیت و اذیت و کنترل شخصی [محلی از جهت گیری کنترلی] اعتقادی در مورد اینکه آیا نتایج اقدامات ما به آنچه انجام می دهیم بستگی دارد (جهت گیری کنترل داخلی / شخصی) یا حوادث خارج از کنترل شخصی ما (کنترل خارجی) جهت گیری http://www.wilderdom.com/pociationology/loc/LocusOfControlWhatIs.html] تأثیر می گذارد و یا به طرز دقیقی رفتار را هنگام درمان ارتودنسی تعیین می کند (روتر ، 1966). سرگل و همکاران. (1998) این یافته ها را تأیید كرد و از همبستگی بسیار متمایز بین نگرش بیمار نسبت به درمان و ناراحتی احساس شده پس از وارد كردن دستگاه خبر داد.
به طور سنتی ، اعتقاد بر این است که ن "شکننده" و نسبت به درد حساس هستند ، در حالی که نرها استوایی تر هستند و می توانند درد بیشتری را تحمل کنند (برگیوس و همکاران ، 2000). با این حال ، نتایج متناقض با برخی گزارش شده است که نشان می دهد مردان نسبت به ن تمایل به تحمل درد دارند ، اما برخی دیگر در گزارش احساس احساس درد نسبت به آستانه هیچ تفاوتی بین زن و مرد ندارند. (Ingersoll، 1982). یک جستجوی ادبیات تنها دو گزارش را نشان داد که به این مسئله پرداخته است (نگان و همکاران ، 1989 ؛ اردینچ و دینچر ، 2004) ، که هر دو دریافتند که دختران در طی درمان ثابت ، ناراحتی / درد و زخم بیشتری نسبت به پسران گزارش دادند.
"تأثیر سن" در درک درد ، مقایسه با درمان ارتودنسی دشوار است. این عمدتاً به دلیل رویکردهای درمانی متفاوت برای بیماران در سنین مختلف است. با این حال ، مطالعات گزارش این موضوع نتایج متناقضی را آشکار می کند. بیشتر این عقیده را ابراز می كنند كه افراد بالغ نسبت به بیماران جوان ، درد بیشتری را درک می كنند (جونز و ریچموند ، 1985 ؛ براون و مورنهوت ، 1991 ؛ جونز و چان ، 1992a ، b ؛ شئورر و همكاران ، 1996 ؛ فرناندز و همكاران ، 1998). در یک مطالعه با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) ، نگان و همکاران. (1989) تفاوت آماری معنی داری در درک درد بین نوجوانان و بزرگسالان مشاهده نکرد. گزارش گسترده ای از Brown و Moerenhout (1991) ، با مقایسه ادراک درد با شاخص رتبه درد در نوجوانان ، نوجوانان و بزرگسالان ، نشان داد که نوجوانان نسبت به قبل از نوجوانان و بزرگسالان میزان درد بالاتری را نشان می دهند. این پدیده پس از تمام مراحل درمانی از قبیل قرار دادن جداکننده ، باندینگ ، قرارگیری آرکوایر و فعال سازی ها مورد توجه قرار گرفت. آنها با بیان این جمله که "درد گزارش شده می تواند ناشی از اضطراب یا افسردگی باشد" این پدیده را عقلانی کرد. این ممکن است به بیمار کمک کند تا احساس اضطراب یا افسردگی را به یک مشکل روانشناختی ملموس تبدیل کند.
شواهد محكمی وجود دارد كه نشان می دهد برخی از تجربه های درد جهانی است ، و برخی دیگر فرهنگ» خاصی هستند. برخی از گروه های قومی نگرش و رفتار اجتماعی را تشویق می کنند و اغلب در این گروه ها انتظار می رود پاسخ های خود را آشکارا بیان کنند. این الگوهای به طور عمده در خانواده ها یاد گرفته می شوند و منتقل می شوند (Bergius et al.، 2000). بنابراین ، خانواده و محیط اطراف باید به عنوان منبع مهمی از یادگیری زودهنگام بدون استثناء در مورد درک درد و پاسخ آن در نظر گرفته شوند.
می توان اظهار داشت كه بین سن ، جنس ، وضعیت روانشناختی و آیا ارتودنسی درد دارد؟ زمینه فرهنگی در ادراك درد پس از قرار دادن وسایل ارتودنسی رابطه غیرخطی وجود دارد و این عوامل را باید قبل از شروع درمان در نظر گرفت.
درباره این سایت